Veikur

Ég er búinn að vera svolítið veikur þessa viku. Hálsbólga, kvef og síþreyta. Þetta hefur ekkert hjálpað mér með það að vera í háskóla. Ég hef í raun engan tíma til að vera að þessu. Ég svaf alveg rosalega mikið þessa viku en náði samt að mæta í kórinn og gera flest fyrir skólann. Ekki það ég reyndi samt að gera allt sem ég geri venjulega. Ég fór einu sinni í bíó í þessari viku en fann greinilega fyrir því að ég er orðinn hálfleiður á bíóum eftir þessar tvær kvikmyndahátíðir sem voru í september og í byrjun október. Ég veit ekki hvað ég sá margar myndir en a.m.k hef ég núna tíma til að gera aðra hluti. Eins og ég segi alltaf þetta jafnast út og ég finn mér eitthvað annað að gera.

Ég ákvað það að straumfræðin þyrfti að bíða næsta hausts, næsta ár er í svona limbó hjá mér. Hugsanlega tek ég einn skyldukúrs þá og myndi þá útskrifast í janúar en gæti tekið sumarpróf. Í raun veit ég ekkert hvað ég á að gera í framtíðinni. Nema það að ég ætla í meistarann og doktorinn og ætla mér ekki að gefast upp. En eins og er þá er lífið yndislegt og mér langar næstum því ekki að útskrifast þar sem ég hef eiginlega bara aldrei skemmt mér svona vel.

Skrýtið, ég hugsa alveg rosalega lítið um fortíðina. Fellaskóli, FB o.s.frv. var allt gott á meðan það var en núna er ég að öðru. Ég heyrði samt alveg hrikalegar fréttir um kórinn í FB sem ég var í. Því miður þá heyrði ég það að búið er að leggja kórinn niður:( . Finnst mér þetta alveg agalegar fréttir því FB á að vera einn stærsti ef ekki sá stærsti, menntaskólinn á Íslandi. Langaði mig næstum að hringja í gömlu kórfélaganna, safnast saman fyrir framan FB og mótmæla. En held að aðallega hafi þetta verið nemendunum í FB að kenna. Enda er svo margt kennt þarna að það er í raun voðallega lítill samtilfinning í skólanum. Man líka eftir þegar ég var í MNN, þekkti ekki meirihlutann af þessu fólki enda var ég í náttúrufræðibraut en það var í félagsbraut, smiðnum, sjúkraliðanum o.s.frv.

Ekki það að þetta sé betra í Háskólanum en kórinn þar er alveg æðislega skemmtilegur, bæði að vera í og til að syngja. Háskólalífið er alveg rosalega sundrungslegt, enda er svo margt kennt þarna og flestir haldast bara saman í sínum hópum. Stiglarnir, nördarnir, pólitíkusarnir, Maníurnar o.s.frv. Enda mættu vera fleiri atburðir eins og októberfest þar sem fólk úr öllum háskólanum kemur saman.

Jæja, hvað með það. Ég er að lesa þéttefnisfræðibókina eftir Kittel sem er skrifuð á sinn undarlega hátt og er ég aldrei viss um að ég sé að læra neitt með því að lesa hana. En samt finnst mér hún ekki jafn hræðileg og henni var lýst fyrir mér. Auk þess neita ég að láta segja mér að þetta sé leiðinlegt. Leiðinlegt/skemmtilegt er spurning um hugarfar og á meðan ég er með góða kennara, skemmtilegt fólk mér við hlið og er ekki stórskaddaður eða veikur þá sé ég enga ástæðu til þess að kvarta.

Lífið er bara svo gott. Að ég sé enga ástæðu til þess að kvarta. Ég á góða vini og ættingja, er næstum aldrei blankur, skemmti mér oft og læri og læri og læri. Ef ég myndi deyja núna þá hefði ég í raun voða fátt yfir að kvarta. Jæja, þá er að fara að læra meira, bandý á morgunn + meiri lærdómur. Ætli ég segi þetta blogg ekki fínt með einu klassískasta kvæði um skólann. Fann ekki textann á netinu og bið ég vinsamlegast einhverna að "commenta" textanum við gamla góða lagið "Í skólanum". Ég bý þá bara til mitt eigið á meðan.

Í skólanum, Í há-há-skólanum

Ég djamma á fullu, alveg á fullu

Lærandi daga og nótt

Mér verður aldrei rótt

Syngjandi með kórnum

Ég ræði mitt æði

Því á morgun ég tek mitt skólaþrek

Þekkingin ég sæði´

Í, Í háskólanum ég djamma

Það var hún amma

og hún mamma

Pabbi minn og afi

Frændur mínir og frænkur

Vinir og ættingjar allir

Minn stuðning ég fæ og gef

Því skólinn er mitt æði

Þekkingin ég sæði

Ljóðið mitt ég ræði

Háskólinn eftir mig