Eymundur Kristjánsson

Eymundur frændi minn dó kl 11:15 5 maí, 2007, samdi eitt lítið kvæði til að minnast hans.

 

Mundi 

Vei hinum föllnu að rísa
Dagur er risinn, frændi fallinn
blóð mitt á jörðu, blóð mitt í jörðu
frændi farinn, frændi ávallt hér
ég er hér, ég er í paradís

Kvæðið fjallar um hvernig sem fjölskylda við erum öll sem eitt. Þegar eitt af okkur deyr þá minnkar heildin. Ættarhringurinn er eins og kaka, við erum öll ein heild, þegar eitt af okkur deyr þá lagar kakan sig til að mynda aðra heild en um leið tekur hin kakan með sér gamla formið, þ.e tekur part af okkur með sér.